In een wereld die aan elkaar hangt van ‘dit zijn nou eenmaal de regels’, ‘dat is hier de norm’, ‘zo hebben we dat altijd gedaan’ en ‘dat vinden we normaal’, is het lastig om te ontdekken wat jou bijzonder maakt.

Ondergesneeuwd

Voor je het weet ga je mee in de eenheidsworst waarin je bent opgegroeid. Je wordt al snel in een keurslijf gedrukt waar je alleen met doorzettingsvermogen en een heleboel soul searching uit kunt komen. Als je geconditioneerd bent om te doen, denken en voelen als alle anderen, bedekt een dikke laag puin jouw eigenheid, jouw talent en jouw bijzondere kwaliteiten. Dat wat jou uniek maakt en anders dan anderen is ondergesneeuwd door de ‘normen en waarden’ van de omgeving waarin je bent opgegroeid.

Zwakke plekken

Om één of andere reden is het normaal geworden om vooral te focussen op zwakke plekken. In functionerings- en beoordelingsgesprekken komt aan bod waar je nog niet zo goed in bent en waar je aan moet werken. Op school krijg je te horen waar je slecht op scoort en bij die vakken moet er een schepje bovenop.

In je kracht gaan staan

Op het moment dat je aan de slag gaat met iets waar je niet goed in bent, eindig je hooguit in de middenmoot. Het opkrikken van de laagste scores, leidt alleen maar tot heel veel gemiddelde scores en niemand die echt ergens in uitblinkt. Het kost namelijk heel veel energie om van een 2 een 6 te maken. Er ontstaat dan dus een eenheidsworst waarin je niet de gelegenheid krijgt om echt in je kracht te staan. Je bent veel te druk met ploeteren tegen de stroom in.

Kleurige massa

Kunnen we accepteren dat mensen niet allemaal hetzelfde zijn en we ook zwakke plekken hebben? Dit zal ervoor zorgen dat er ruimte ontstaat om ons bezig te kunnen houden met waar we van houden. Dan kunnen we van een 7 en 9 maken, of zelfs van een 8 een 10! Dan krijgt de wereld meer kleur, omdat er uitschieters ontstaan. Dan is er geen middenmoot meer, omdat iedereen in zijn kracht staat en dat doet waarvoor hij gemaakt is.

Het leven wordt mooier als je doet waar je voor gemaakt bent.

Eng hè, om gewoon maar te accepteren dat je dingen niet kunt en dat je anderen nodig hebt. Misschien is de uitdaging wel groter om van jezelf te houden in de acceptatie dat je bepaalde talenten niet hebt en nooit zult hebben.

Zo is het allemaal wel bedoeld. We zijn niet bedoeld om een grijze massa van zesjes te vormen. We zijn bedoeld om één grote kleurrijke, chaotische, vrolijke massa te vormen, waarin iedereen zichzelf kan zijn en kan doen wat hij het liefste doet.

Het leven wordt niet mooier als je alles kunt en doet. Het leven wordt mooi als je gewoon doet waar je voor gemaakt bent.